Burayı hep merak ediyordum, bir türlü fırsat olup ta gidememiştim. Geçenlerde Çayyolu şubesinde yemek yedim. Tavacı Recep Usta, “Tavacı” bölümünü tabela da ufak yazdığından ve ben de bu ibareyi aradığımdan bulmam biraz zor oldu, ama aslında çok ta kolay bir noktadaymış. Alacaatlı köyüne doğru giderken Ümitköy merkezden solunuzda kalan ufak bir iş merkezi var. Leman Kültür’ün ve Uludağ kebapçısının hemen arkasında kalıyor.

Neyse içerisi çok güzel dekore edilmiş. Otel resepsiyonu gibi bir yere giriyorsunuz, oradan biri sizi karşılayıp oturtuyor. Bahçesi de süper yeşil ve konforlu, içeride ufak fıskiyeli havuzlar bile var ve bunlar sıcak günlerde güzel bir serinlik katıyor. Çocuklar için yüzen ördekler ve oyun parkı da düşünülmüş. Garsonlar gayet samimi, hâl hatır soruyorlar. Bu da gayet iyi.

Yemek siparişi vermek için menüyü istedim, geldi. Menü de tüm sunulanların güzel birer resmi ve açıklaması var ve bence bu da güzel düşünülmüş, keza bir çok lokantada bazı yemeklerin resimleri vardır, diğerlerinin yoktur ve siz bir risk alırsınız. Burada risk yok ve gördüğünüz şekilde de sunuluyor. Sadece “Bostane” adını verdikleri salata menü de çok ihtişamlı ve bol cevizli duruyordu, ama getirdikleri ikrâm olarak getirilen porsiyonu sizin için çektim. İkisini de buradan karşılaştırabilirsiniz.

Pek alakası yok değil mi? Menü’yü incelerken birden farkettim, fiyatlar menü de yok. Bu beni “Acaba fiyatlar korkunç olduğu için mi, yok?” diye düşündürmedi değil! Hemen garsonu çağırdım ve bana bir fiyat listesi getirmesini söyledim tabii. Adama bu soruyu daha önce hiç kimse sormamış gibi biraz durakladı, ama 10 dk kadar sonra bir A4 kağıdı getirdi bana, bilgisayardan almış söylediğine göre. Yani fiyatlar devamlı değiştiğinden heralde ki (Borsa gibi), burada da menü de fiyat kullanmıyorlar 🙂 Bu fiyat listesini aşağıda bulabilirsiniz. Böylece “Tavacı Recep Usta’nın fiyatları nasıl ?” diye merak edenler tek tek inceleyebilirler. Bu tabii Ankara, Çayyolu fiyatları ama Ankara’daki diğer noktalarda da aynıdır diye düşünüyorum.

Kontrol ettim, fiyatları yüksekti. Normalde 20 lira civarında olan her şey burada 30 lira civarındaydı. Özellikle de spesiyal yemekleri (kaburga dolması, kuzu gerdan vb.) iki kişilik olarak yapılıyordu ve fiyatı 76 TL idi, yani kişi başı 38 TL. Ucuz olan hangi yemek var derseniz ben 3 tane buldum, ama 3’ü de yoktu. Evet evet. Adama tek tek sordum. “Mumbar dolması” yok, “Güveç” yok ve “Ciğer şiş” yok dedi. Sonunda ben de “Hangileri var, peki?” deyince adam birkaç birşey gösterdi de yemek yiyebildik. Değişik bir şey yiyeyim bari diye düşünüp, “Abugannuş” isminde bir yemek söyledim, geldi. Bildiğimiz Adana’nın ufak versiyonlarından 3 adet ve altında köz patlıcandan oluşuyordu bu yemek. Yani sadece ismi değişikmiş anlaşılan, yoksa pek bir değişiklik göremedim. Yemeğin tadı,sunumu ve porsiyonu gayet güzeldi. Tabii önceden gelen ikrâm adını verdikleri unsurları yerken doymuş ta olabilirim. Burada salata ve tatlılar ikrâmmış ayrıca haşlanmış içli köfte de veriyorlar (küçük birkaç tane) bunlar da aynen. Bu bence güzel bir detay, insanı iyi hissettiriyor. Ama hemen baktım adamın bana sormadan getirdiği Ayran ikrâmmı acaba diye (bu arada 4 TL ye ayran, feci pahalı). Bu ikrâm değildi, ama adam getirmişti ve ben de bundan biraz içmiştim tabii. Anlaşılan buradan bir ek giydirme yapılıyor fiyata. Bu aynı bazı kafelerin çaylarının 5 TL olması gibi tuhaf bir olay. Menü de yemek var 7 TL, ama çay 5 TL gibi. O nedenle dikkatinizi çekerse artık insanlar yemekleri ile içecek söylememeye başladılar. Hemen yeri gelmişken benim kardeşimin başına gelen bir olayı anlatayım. Bodrum da bir yere ailecek balık yemeğe gitmişler, her şeyin fiyatını sormuş ve adamla anlaşmış, balıklar gelmiş, yemiş içimişler sonra bir fiyata bakmış kardeşim, fiyat 40 TL fazla. Adama hemen sormuş bu fazlalığın nedeneni, Adam “su 10 TL” demez mi! Dört su içince de 40 TL etmiş tabii fiyat. Kardeşim herşeyi sormuş ama suyu da sormayayım diye düşünmüş, ama sormalıymış anlaşılan. Ben de sormazdım büyük ihtimâl, ama menü’nün bir köşesinde ufak harflerle bu yazıyormuş ve adam sonrasında ona da bu yazıyı göstermiş. Kavga gürültü 20 TL’ye anlaşmışlar da olay tatlıya bağlanmış. Bu nedir yahu? Ne tür bir Şark kurmazlığıdır? Bu mentalitedeki işletmelere kesinlikle karşı olduğumu zun altını burada bir kez daha çizelim. Bu bence dolandırıcılığın değişik bir yöntemi. Pavyon hesabı, 1 şampanya 1000 TL ve sonrasında da kavga kaçınılmaz tabii.

Neyse Tavacı’ya dönüş yapayım. Buradaki yemekler gerçekten güzeldi, servis te bir o kadar iyi bu arada, Ayran ve menü fiyatları saklama uyanıklığı haricinde, geri kalan unsurları sevdim. Umarım bunları da ivedilikle düzeltirler de, yüksek fiyatı verebilecek olan insanlarımız burada ne kadar hesap ödeyeceklerini önceden bilebilirler. Bu arada içeride bir çok siyasi ve ünlü insanın resimlerini burada yemek yerken görebilirsiniz. Tabii bunlarda para çok olduğundan bana pek bir referans teşkil etmiyor. Yani onlar burada yiyor diye ben de burada yemek yeme şerefine nail olmak istemezdim, ama oldu bi kere. “Bir daha gidermiyim?” diye sorarsanız. Büyük ihtimâl gitmem. Belki bir kez daha, sadece bir iyileşme olmuşmu diye, takip amaçlı gidebilirim. Bakalım. Eğer gidersem buradan paylaşırım merak etmeyin.